Абӯҳурайра (р) гӯяд: аз Расули Худо (с) шунидам, ки мефармуд:

“Агар муқобили манзили касе наҳри обе бошад ва ӯ рӯзе панҷ бор дар он ғуслу шустушӯ намояд, оё ба назари шумо, чирке бар бадани ӯ боқӣ хоҳад монд?

Саҳоба арз карданд:

— На.

Расули Худо (с) фармуд:

— Намозҳои панҷгона чунинанд. Яъне Худованд ба василаи онҳо гуноҳонро аз байн мебарад.”

(Ривояти Бухорӣ)

Рубрики:Намоз, Омӯзаҳои набавӣ, Ҳадиси рӯз

Метки: Намоз