Намоҳанге зебо ба муносибати вилодати ҳазрати Муҳаммад (с)
Моҳи рабиъулаввал ба ҷиҳоти мухталифе моҳи суруру шодии мусалмонон аст, ки яке аз муҳимтарин иллатҳои он, қарор доштани вилодати босаодати ҳазрати Муҳаммад (с) дар ин моҳи азиз аст.
Ба ҳамин муносибат, намоҳанге зебо дар бораи ҳазрати Расули Акрам (с)-ро ба нақл аз сойти Yjc пешкаши бинандагони азиз менамоем.
Дарсҳое аз “Эҳёу улумид-дин”
Пурбинандатаринҳо
Изҳори назарҳо