Дурӯғӯён
Ба қалами Луқмон Бойматов Эътироз Одамон худ дурӯғро офариданд. Аз ғояти кибр, Худояшонро мутаҳҳам карда ва бо шиква ҳам мегуфтанд: — Эй, кош Худованд дурӯғро намеофарид! Фариштае фармуд: — Дурӯғгӯён […]
Худоё! Аз танбалӣ ва бекорӣ ба Ту паноҳ мебарам!
Паёмбари гиромӣ (с) душмани танбалӣ ва бекорӣ буд, мегуфт: اللهم إني أعوذ بك من العجز، والكسل “Худоё! Аз нотавонӣ ва танбалӣ ва бекорӣ ба Ту паноҳ мебарам!” (Алҷомеъус−сағир, ҷ.1, с.58) […]
Паёмадҳои зиёнбори ҳасад
Ҳасад осори бисёр зиёнборе аз назари фардӣ ва иҷтимоӣ ба бор меоварад ва камтар сифате аз сифатҳои разила аст, ки дорои ин ҳама паёмадҳои бад мебошад. Муҳимтарини онҳо, паёмадҳои зер […]
Фарҷоми ҳасодат
Чанд достони ибратомез дар бораи ҳасад Зани ҳасуд Зане буд бисёр ҳасуд, ҳамсояе дошт ба номи Хоҷа Салмон, ки марде сарватманд ва бисёр шарифу мӯҳтарам буд. Зан бар Хоҷа ҳасодат […]
Роҳи наҷот аз бемории ҳасад
Ҳасад аз бемориҳои хатарноки ахлоқӣ аст, ки агар инсон ба дармони он напардозад, дину дунёи ӯро табоҳ мекунад. Ҳасад ин аст, ки шахси ҳасуд, наметавонад неъматеро, ки дар шахси дигаре […]
Озод будан, шарти озодихоҳ будан
Сайидюнуси Истаравшанӣ «Озодихоҳ» ба касе гуфта мешавад, ки ба дунболи озодӣ аст, дӯстдори озодӣ ва тарафдори он аст, ҳамеша дар талош аст, то ҳам худаш ва ҳам дигарон аз бардагиҳо […]
Рӯзноманигорони азиз, лутфан накунед ин корҳоро!
Сайидюнуси Истаравшанӣ Дар яке ду ҳафтаи ахир, дар шабакаи иҷтимоӣ ва баъзе аз сомонаҳои интернетӣ, ду филми шабеҳи ҳам мунташир шуд дар бораи ду зани ҷавон, ки бо мардоне бегона […]
